Promieniowanie jonizujące jest bardzo szkodliwe, ale można się skutecznie chronić przed jego skutkami.

Promieniowanie jonizujące pochodzenia naturalnego istnieje na Ziemi od początków jej powstania. Zaś za odkryciem i wytworzeniem sztucznego promieniowania stoi człowiek i nauka XX wieku. Dzisiaj oprócz naturalnego promieniowania jonizującego, otacza nas promieniowanie jonizujące pochodzenia sztucznego. Wykorzystywane jest w wielu elementach naszego życia codziennego, w technice i medycynie, w wojskowości i energetyce. Aparaty rentgena, izotopowe czujki dymu, elektrownie jądrowe czy bomby kobaltowe w szpitalach to właśnie przykłady wykorzystania promieniowania jonizującego w otoczeniu człowieka.

Niezachowanie odpowiedniej ostrożności w pracy w środowisku narażonym na promieniowanie może prowadzić do bardzo negatywnych i długofalowych skutków. Dlatego tak ważne jest, żeby Państwa wiedza w tej dziedzinie była stale aktualizowana. Aktualne wymogi prawa narzucają konieczność wznawiania kursów raz na pięć lat.

Podstawy prawne

1. Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (http://dziennikustaw.gov.pl/du/2011/s/51/265″>t. jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 576) określa m. in. szczególne zasady ochrony osób przed zagrożeniami wynikającymi ze stosowania promieniowania jonizującego w celach medycznych.
2. ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 6 marca 2020 r. w sprawie szkoleń w dziedzinie ochrony radiologicznej pacjenta. (Dz.U. 2020, poz. 390).
3. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (t. jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 884).
4. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2012 r. w sprawie nadawania uprawnień inspektora ochrony radiologicznej w pracowniach stosujących aparaty rentgenowskie w celach medycznych (Dz. U. 2012 r., poz. 1534).
5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 marca 2008 r. w sprawie minimalnych wymagań dla jednostek ochrony zdrowia udzielających świadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób nienowotworowych (Dz. U. z 2008 r., Nr 59, poz. 365 oraz z 2011 r., Nr 48, poz. 253).
6. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2007 roku w sprawie szczegółowych wymagań dotyczących formy i treści wzorcowych i roboczych medycznych procedur radiologicznych. (Dz. U. 2007 r., Nr 24, poz. 161).
7. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie nadzoru i kontroli w zakresie przestrzegania warunków ochrony radiologicznej w jednostkach organizacyjnych stosujących aparaty rentgenowskie do celów diagnostyki medycznej, radiologii zabiegowej, radioterapii powierzchniowej i radioterapii schorzeń nienowotworowych (Dz. U. 2007 r., Nr 1, poz.11).
8. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 sierpnia 2006 r. w sprawie szczegółowych warunków bezpiecznej pracy z urządzeniami radiologicznymi (Dz. U. 2006 r., Nr 180, poz. 1325).
9. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 kwietnia 2006 r. w sprawie minimalnych wymagań dla zakładów opieki zdrowotnej ubiegających się o wydanie zgody na prowadzenie działalności związanej z narażeniem na promieniowanie jonizujące w celach medycznych, polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu radioterapii onkologicznej (t. jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 874).
10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 2005 r. w sprawie dawek granicznych promieniowania jonizującego (Dz. U. 2005 r., Nr 20, poz. 168).